#ریما_پارت_19
زل زده بودم به لب تابم ولی تمام حواسم پیش رایان بود.اون پسر خیلی شیطونیه و بعید میدونم دیگه این اطراف نیاد!حدسم کاملا درست بود!یه هفته از اون روز میگذشت و هر روز رایان یه جور بادیگارداشو میپیچوند و سر از اینجا در میاورد!ای خــــــــــــدا!من نمیدونم چجوری 4 تا بادیگارد 180 کیلویی و 5 تا محافظ 90 کیلویی از پس یه پسر 45 کیلویی با نیم وجب قد برنمیان؟ تموم حواسم به لب تابم بود.دستم با سرعت روی کی برد حرکت میکرد.چند تا جابجایی،شکستن پسورد...اینتر!دستامو پشت گردنم حلقه کردم و یه کش و قوسی به کمرم دادم.با نیش باز زل زدم به مونیتور.همون چیزی که میخواستم.درخواست بازنویسی برنامه!همونطور که فکر میکردم هک کردن سزمان اطلاعات انقدر ها هم آسون نبود!حالا به چیزی که میخواستم رسیدم.بهم درخواست دادن یه برنامه ی جدید با تراز امنیتی بالاتر واسشون طراحی کنم.طراحی سیستم،اونم سیستم خودم واسه همچین سازمانی خیلی میتونه به نفعم باشه.داشتم مزیت ها و برتری های سیستم جدید رو تو ذهنم بالا و پایین میکردم که در زدن.
ریما:بیا تو.
فرزاد اومد تو و پشت سرش دست یه نفرم کشید آورد تو.
فرزاد:بازم بادیگارداشو دور زده!
رایان بی خیال گفت:اونا زیادی احمقن!من فقط میخوام برم جاهایی که دوست دارم و اوناهم زیادی تو دست و پامن!
با انگشت اشارم پشت پلکام رو مالیدم.
ریما:فرزاد تو میتونی بری.اون سه تا بادیگارد هم بفرست سر کارشون.دیگه به کارم نمیان.
فرزاد رفت بیرون و منم لب تابم رو بستم و زل زدم به رایان.دستشو مشت کرد و آرنجشو سمت شکمش خم کرد و باشادی گفت:یــــــس!خندم گرفت. نمیتونستم بهش خرده بگیرم ،چون منم اگه تو همچین موقعیتی بودم شاید بلاهای بدتری سر بادیگاردام میاوردم!رایان روح سرکش و آزادی طلبی داره و روحیاتش خیلی شبیه منه و این باعث میشه که لذت ببرم!با ذهنی پر از برنامه های آینده بهش زل زدم.تاکی میتونم هویتم رو ازش قایم کنم؟تا کی میتونم همه چیز رو ازش پنهان کنم؟چرا یه کاری نکنم که اونم قوی باشه؟چرا اون نتونه یکی بشه مثل خودم؟به اندازه ی خودم قدرتمند!با هیجان خیره شدم بهش.رایان جزو معدود افرادیه که واسه نقشه کشیدن براش ذوق دارم.داداشی من باید بزرگ شه،به قدری که بتونه برام یه پشتیبان باشه.رایان فارغ از همه جا داشت با گوی های مغناطیسی روی میزم کلنجار میرفت.
با لبخند گفتم:رایان؟
سوالی برگشت سمتم و زل زد به دهنم.
ریما:دوست داری بیای اینجا؟دوست داری پیش من زندگی کنی؟
یهو تموم صورتش رو شادی پر کرد.کنارم نشست و محکم لپم رو بوسید.
باخنده از خودم جداش کردم و گفتم:فقط یه شرط داره.
رایان:هر چی باشه قبوله!
ریما:باید یه ذره از شیطنت هات کم کنی.
رایان:روی تخم چشمم آبجی خانوم.
romangram.com | @romangram_com