#یاسمین_پارت_70
ستايش خنديد و گفت :
-با كمال افتخار . اصلاً همه تشريف بياريد . خانم بنده مدتيه كه ايران تشريف ندارن . من و فرنوش هم تنهاييم .اگر سرافراز بفرماييد ممنون مي شيم .
پدر كاوه : جناب ستايش ، چند تا آلبوم تمبر دارم كه فكر كنم بدتون نياد اونها رو ببينيد . اگه مايليد بفرماييد بريم كتابخونه .
ستايش – به به ، من خودم تمبر بازم ! بفرماييد در خدمتم . خانم برومند با اجازتون .
مادر كاوه – خواهش مي كنم راحت باشيد . منم بايد برم به آشپزخونه سركشي كنم .
در همين موقع كبري خانم با يه سيني چايي وارد شد و به ستايش و پدر كاوه تعارف كرد .
ستايش – ما چايي مون رو بر ميداريم و مي ريم سراغ علائق شخصي مون .
كاوه – بهزاد خان علائق شخصي شما هم رسيد ! اشاره به كبري خانم كرد .
ژاله – بهزاد خان به چائي خيلي علاقه دارن ؟
خنده ام گرفت .
كاوه – بهزاد خان چائي رو با مخلفاتش دوست دارن .
ژاله – مخلفات چائي ديگه چيه ؟
كاوه – خب قند و شير و ليمو ترش و اين چيزا ديگه . ژاله پاشو بيا . اين بلوز من يه جاش شكافته . ببين مي توني برام بدوزي .
نگاهش كردم كه بهم چشمك زد . وقتي كاوه و ژاله از سالن بيرون رفتن ، فرنوش گفت :
- مي دونيد تنها گذاشتن يه خانم توي خيابون جلوي دوستاش خيلي بده ؟
سرم رو پايين انداختم و گفتم :
-بله معذرت مي خوام .
فرنوش – همين ؟
-نمي دونم . اگه كاري هست بكنم كه شما من رو ببخشيد بفرماييد .
romangram.com | @romangram_com