رمان تلنگر سیاه

#تلنگر_سیاه_پارت_105

واقعاا یه مشت دیوونه دور هم توی این خونه جمع شده بودیم .

اون از ساورا که حرصش رو با بد و بیراه گفتن خالی می کنه .

این از داهی که لب مرگم باشه به دیگران کمک می کنه .

دلنوازم که کلا عجیب والخلقه

ساده ، گیج و شبنم که همه ی بلا ها سرش میومد و صحرای دلخوش .

نفسم رو پر حرص به بیرون فرستادم و با احتیاط به دلنواز نزدیک شدم .

شاید باید حرفش رو باور می کردم اون زخم یک چیز معمولی نبود . ابدا .

دستی به نوک پا و دستش کشیدم .

و سراغ اون زخم روی مچ دستش رفتم .

نگاهی به زخم سیاه رنگ که اطرافش رو یک ماده ی سیاه گرفته بود انداختم .

و با کنجکاوی ایی که مخصوص به شغلم بود ،

فشاری به دستش اوردم که یک صدای گوش خراش و بد رو تولید کرد .

با ترس کمی از دلنواز دور شدم و درحالی که سعی می کردم نفسام رو به حالت قبلی برگردونم ،

نگاهی به داهی و صحرا که با تعجب به دلنواز خیره شده بودن کردم .

و تنها کاری که تونستم بکنم این بود که طبق معمول با خونسردی تماام بگم :

خوب میشه . یه مسمومیت ساده بود که این ،اختلالات رو ایجاد کرده



ساورا .



گوشه ی اتاق تیره رنگ کنار ستون بزرگ کز کرده بودم و صورتم رو با وجود تمام درد هام توی دستم گرفته بودم .

بی توجه به صدای هوهوی بادی که تو خونه جریان داشت و منبع ورودش نا مشخص بود و صدای جغدی که خبر از شوم بودن روز های اینده رو می داد .

romangram.com | @romangram_com