#سفید_برفی_پارت_139
- جانم؟ جان توهان؟ چی شده خانوم کوچولو؟ چت شده؟
یه نفس عمیق کشیدم. هق هقم رو خفه کردم. از جام بلند شدم و داد کشیدم:
- از اتاق من برو بیرون!
با تعجب نگاهم می کرد. دوباره داد زدم:
- گمشو بیرون!
اومد طرفم. خواست بازوم رو بگیره که جیغ کشیدم:
- به من دست نزن. به خدا دستت بهم بخوره خودم رو می کشم!
آروم گفت:
- گلیا؟ گلیا چی شده؟ چرا این طوری شدی؟
- به تو هیچ ربطی نداره. گمشو برو به دوستت برس. نترس نمیام جلوش که آبروت رو ببرم!
صورتش در هم رفت. دوباره با صدای آرومی گفت:
- چی می گی گلیا؟ چرا باید آبروم رو ببری؟ من فقط...
وسط حرفش پریدم و گفتم:
- چیه؟ شرمت می شه بگی زنم دختر ممد تریاکیه؟ شرمت می شه بگی هر یه شب در میون گشنه می خوابیده؟ شرمت می شه بگی...
داد کشید:
- بس کن. این شر و ورا چیه می گی؟
- شر و ور نیست، عین حقیقته! شرمت می شه، مگه نه؟ خیلی بد می شه اگه دوستات بفهمن زنت توی پایین ترین نقطه ی شهر زندگی می کرده؟ برات افت داره بفهمن برای این که به داداشش کمک کنه سر کوچه آدامس می فروخته؟ شرمت می شه بفهمن به خاطر این که پول نداشتن براش عروسک بخرن خودش با گل و کاه برای خودش عروسک درست می کرده؟
همین طور بهم خیره شده بود. انگار سر در نمی آورد چی می گم. دوباره داد کشیدم:
- چیه؟ تا به حال آدم بدبخت ندیدی؟ والا حق داری. حق داری چون همیشه توی سفرتون کباب بوقلمون، مرغ بریون و هزار کوفت و زهر ماردیگه بوده. حق داری چون شبا روی بالش پر قو می خوابیدی. حق داری چون تفریحتون کم کمش رفتن به دبی و ترکیه بوده. ولی من چی؟ من که توی کل بچگیم غیر از نون و پنیر هیچی نخوردم. من که بعضی شبا به خاطر این که خشایار یخ نکنه پتوم رو مینداختم روش و خودم تا صبح می لرزیدم. من که بزرگ ترین تفریحم این بوده که با بچه های کوچه مون یه قل دو قل بازی کنم. شرمت می شه مگه نه؟ شرمت می شه از دوستات پذیرایی کنم، آره؟
اومد جلوم، دستام رو گرفت. جیغ کشیدم:
- ولم کن. ولم کن عوضی. ازت بدم میاد، ازت بدم میاد!
با مشت محکم می کوبوندم به سینش. همین طور ایستاده بود. انگار منتظر بود خالی بشم!
دیگه نا نداشتم، کلی زده بودمش ولی آروم نشده بودم. دستام رو انداختم کنار ولی همچنان هق هق می کردم. محکم بغلم کرد. این قدر محکم که استخونام صدا می داد. سرم رو روی سینش فشار می دادم. دستش رو گذاشت روی سرم و موهام رو آروم نوازش کرد.
romangram.com | @romangram_com