#ریما_پارت_15
دم گوشش گفتم:با من میای؟داداش کوچیکم میشی؟آره داداشم میشی؟با من میای؟
خودشو کشید عقب و گفت:کجا ریما؟
با ذوق گفتم:ایران.میای؟
گل از گلش شکفت و با شادی گفت:آره میام آبجی.میام آبجی ریما.من کسی رو ندارم.تو رو خدا منو با خودت ببر.میبری؟
با خوشحالی پیشونیش رو بوسیدم و گفتم:آره داداشی!با هم میریم.دستشو و گرفتم و با هم رفتیم سمت پسرا.باید بهشون بگم،بگم که چه تصمیمی گرفتم.رایان رادینمه.داداشمه.با خودم میبرمش!
با رایان رفتیم سمت بچه ها که بی قرار تو کوچه راه میرفتن.تا منو دیدن اومدن سمتم.رامتین:کجا بودی ریما؟میدونی چقدر نگرانت شدیم؟ها؟خوشم نمیاد کسی سرم داد بزنه حتی رادین!اخمام رفت تو هم!رامتین که فهمید زیاده روی کرده با لحن ملایم تری گفت:ببخشید ریما جان.نگرانت شدیم خوب.نگفتی کجا رفتی!چی شد؟این کیه؟با خوشی برگشتم سمت رایان و لپشو کشیدم!
ریما:این آقا خوشکله رایانه.قراره بشه داداشی من!
بچه ها متعجب زل زدن بهم!
ریما:پوف!بریم هتل جریانو واستون میگم!
تو هتل جریان رو واسشون تعریف کردم و رایان هم جریان اون سه تا مرد رو برام گفت.اون سه نفر از افراد پدرش بودن.باباش یه قاچاقچی فرانسوی بود و مادرش یه دختر ایرانی.مثل اینکه باباش یه شب تو مستی مادرشو میکشه و رایان هم چون دوست نداشت پیش باباش بمونه و بشه یکی مثل اون فرار کرد.اون مردا هم دنبالش بودن.البته اون مردا فقط 3 نفر از گروه 36 نفری جستجو بودن!مثل اینکه باباهه خیلی خاطرشو میخواد!شب تا دیر وقت بیدار موندم و یه شناسنامه ی جدید برای رایان درست کردم.تو شناسنامش جای اسم پدر اسم بابایی رو نوشتم و جای مادر اسم همسر خدابیامرز بابایی، شهرزاد ملکی رو نوشتم.منم شدم خواهر بزرگترش!فردا بدون هیچ مشکلی برگشتیم ایران.رایان رو مستقیم بردم پیش ماهرخ.ماهرخ دایه ام بود و من خیلی دوسش داشتم.4 سال پیش یه خونه ی ویلایی تو یه جای خلوت واسش گرفتم،دوست داشتم راحت باشه.البته از همون سال 4 تا محافظ از افراد بابایی 24 ساعته کشیک خونشو میدن،نگرانشم!خونه ی ماهرخ بنظرم امن ترین جا واسه داداش کوچیکمه!موضوع رو واسه ماهرخ توضیح دادم و اونم خیلی خوشحال شد که از تنهایی در میاد!رایان مخالف بود و ازم میخواست که با خودم ببرمش،منم با هزار بدبختی پیچوندمش.یه ماهی از اون موضوع میگذشت و رایان ظاهرا به خونه ی جدید و ماهرخ عادت کرده بود. امروز صبح ماهرخ زنگ زد و گفت که یکی از دندونای رایان درد میکنه و میخواد ببرش دکتر.منم که دیدم فرصت بهتر از این گیرم نمیاد بهش گفتم که تا غروب با مسکن آرومش کنه که خودم برم دنبالش و ببرمش دکتر.یه زنگ به دکتر مجد زدم و ازش خواستم که وسایلی رو که چند وقت پیش ازش خواسته بودم آماده کنه.ساعت 5 ماهرخ رایان رو برد خونه ی بابایی و منم رفتم دنبالش و بردمش مطب دکتر مجد.دکتر بعد معاینه گفت که دندونش باید پر بشه.یه ساعتی کارش طول کشید.رایان اصلا نمیگفت دارین چه بلایی سرم میارین،مدام وول میخورد و تو وسایل دکتر فوضولی میکرد!من بدونم این چرا انقدر فوضوله؟!با نیم وجب قد من و دکتر رو به رقص آورد!دهنمونو صاف کرد میمون!بعد تموم شدن کار دکتر بردمش یه ذره گردوندمش و بعد گذاشتمش خونه ی ماهرخ و خودم برگشتم مطب.منتظر موندم تا همه ی مریضاش برن تو.وقتی رفتم پیشش کلی غرغر کرد که چرا به منشیش نگفتم کیم!من خودم به شخصه عاشق این دکترم!یه پیرمرد شیک و تر و تمیز!
دکتر:خب ریما جان،بفرما!اینم چیزی که میخواستی!
دکتر یکی از لب تابامو که از امروز صبح داده بودم دستش رو داد دستم و منم برنامه رو اجرا کردم.ردیاب بصورت یه نقطه ی قرمز تو موقعیت جغرافیاییش رایان رو نشون میداد!دقیق موقعیت خونه ی ماهرخ!با رضایت لبخند زدم.
ریما:راستی دکتر شما مطمئنین نمیتونه پیداش کنه؟همونطور که دیدین رایان پسر خیلی خیلی کنجکاویه!
دکتر خندید و گفت:آره بابا!عمرا بتونه پیداش کنه!
یکم دیگه با دکتر حرف زدم و برگشتم خونه تا یکم استراحت کنم.تو جلسه با دو تا از تاجرای آمریکایی بودم که فرزاد مدیر بخش امنیتیم اومد تو.
نزدیکم شد و دم گوشم گفت:رئیس تابحال دو تا از بچه ها یه جاسوس پیدا کردن که قصد نفوذ داشت.
romangram.com | @romangram_com