#در_تمنای_توام_پارت_160
-دایانا رفتاراش خیلی برام عجیبه،انگار یه چیزی رو داره پنهان می کنه! می دونی چیه؟
آلما شانه ایی بالا انداخت و گفت:نمی دونم.
نکیسا لبخندی زد و گفت:
-دروغ نگو.جریان چیه؟ نکنه یادت رفته من کیم؟ راستو از دروغ تشخیص دادن برای من خیلی آسونتر از اون چیزیه که فکر می کنی.
آلما مختصر گفت:داره میره دنبال عشقش.
-و حتما قراره ماهم باهاش بریم تهران آره؟
-چرا که نه! قراره مهمون یه صحنه ی کاملا هیجانی و اکشن بشیم.
نکیسا با خنده سوتی کشید و گفت:
-نه بابا.
آلما لبخند زد.این روزا عجیب بی بهانه یا با بهانه مهمان لبخندهای خوشحال محبوبش می شد!
این مرد عجیب سخاوتنمد شده بود و نگاه می دوخت، لبخند هدیه می داد و دل می لرزاند!
نزدیک 10 شب بود که یه ارومیه رسیدند.جلوی در شهین بوقی به نشانه ی خداحافظی برای از دایانا و بقیه زدند.آلما جلوی در پیاده شد.زنگ را زد تا در با تق کوچکی
باز شد.در را برای ماشین نکیسا باز کرد و خود کنار رفت.ماشین که داخل شد آلما در را پشت سرش بست و خسته و کوفته داخل ساختمان شد.شهین با دیدن
آن دو که پشت سر هم داخل شدند لبخند زد و بلند شد صورت آلما را ب*و*سید و گفت:
-خوش گذشت؟
آلما با لبخند کمرنگی گفت:جای شما سبز.خیلی خوب بود.
شهین رو به نکیسا گفت:حتما یه سره رانندی کردی آره؟
نکیسا گفت:فقط یکم.
شهین گفت:بریم بخوابین تا پس نیفتادین.خستگی داره از سر و شونه تون می ریزه.
و چقدر آن دو حرف گوش کن بودند که بدون معطلی به اتاق هایشان رفتند!
آلما در را که پشت سرش بست نگاهی به لباس هایش انداخت.احساس بیزاری می کرد.اما ناگهان متوجه شد که نکیسا با ساک لباس ها به اتاقش رفته است. آهی
از خستگی کشید و از اتاقش بیرون رفت.جلوی در اتاق نکیسا چند تقه به در زد.صدای نکیسا اجازه ی ورودش شد.دستگیره را فشرد و داخل شد.نکیسا در حال
درآوردن بلوزش بود.باز حرصش گرفت.با اخم گفت:
-خوبه همش به تو اخطار میدم.اگه الان جای من عمه بود چی؟
نکیسا به حرص او لبخند زد و گفت:
-اولا در زدن تو با عمه ات فرق می کنه، بعدم می دونستم تویی، چون حواسم نبود ساکتو آوردم با خودم می دونستم میای.
آلما با اخم گفت:ساکم کجاس؟ دارم از خستگی بیهوش میشم.
نکیسا به ساک که گوشه ی کمد بود اشاره کرد و خود جلوی آینه ایستاد و با موهایش ور رفت.آلما ساکش را برداشت خواست بیرون برود که نکیسا
پرسید:کی میریم تهران؟
romangram.com | @romangram_com