#ریما_پارت_167
نیکا:هیس!
یه ذره به در نزدیکتر شد و تقریبا گوششو چسبوند به در.منم رفتم کنارش و به تقلید ازش گوشمو گذاشتم رو در.حالا معلوم نبود این محافظا یهو کجا غیبشون زد؟!
صدای صالحی خیلی ضعیف میومد.گوشمو تیز کردم و سعی کردم تمرکز کنم.
صالحی:آره....همونان......نه نمیشه!من یه خیانتکار رو زیر بال و پرم نمیگیرم حالا هر چقدر هم کارش خوب باشه!......نه نه!مهم نیست!.....چند بار گفتم تو کار من دخالت نکن؟نه اصلا کارم خیلی هم بجا بود.....حقشون بود!من بهشون اخطار دادم خودشون اهمیت ندادن!
یهو زد زیر خنده!متعجب با ابرو های بالا رفته به نیکا نگاه کردم،اونم تعجب کرده بود!بالاخره خندیدنش تموم شد و گلوشو صاف کرد.
صالحی:آره بابا!دو روز دیگه بابچه هایی که انتخاب کردم میرم سراغشون!کارشون تمومه!اوهوم....باشه.فعلا!
صحبت هاش خیلی مشکوک بودن.کیا خیانت کردن و قراره کارشون تموم شه؟با صدای کفش به افکارم اجازه ی پیشروی ندادم و با بچه ها رفتم سمت مجتمعمون.
تو محوطه بودیم که مانی گفت:میگم بچه ها...حالا که کسی نیست بهمون گیر بده یه ذره تو محوطه بمونیم.ها؟
سانیار:آذه بابا!پوسیدیم تو خونه!در عرض 2 ثانیه مانی و نیلا جیم زدن.منم دوست داشتم بیشتر به نیکا نزدیک شم ولی ذهنم درگیر بود.یعنی صالحی داشت در مورد کیا حرف میزد؟
نیکا:تو هم تو فکری که اون افراد چه کسایین؟
سانیار:آره!خیلی ذهنمو درگیر کرده!
نیکا با خیال راحت گفت:تا فردا میفهمم و بهت میگم.
مشکوک گفتم:چجوری میخوای بفهمی؟
شونشو انداخت بالا و گفت:روش های خودمو دارم!
داشتیم تو سکوت کنار هم قدم میزدیم که دیدم پدرام خندون و با قدم های بلند داره میاد سمتمون.
زیر لب گفتم:لعنت به خر مگس معرکه!
romangram.com | @romangram_com